sebuah cerita pemergian sebuah sahabat ..

kamu sahabat saya ..kadang - kadang saya  anggap kamu macam adik saya sendiri ...

dah bertahun kita berkawan ..dari umur kita 6 tahun sampailah sekarang ..

saya sayang kamu macam saya  sayang FAMILY saya  sendiri ...

kadang - kadang tu dah rasa macam saya sebahagian dari hidup kamu ...

segala suka dan duka kita kongsi bersama ..

saya bangga ada sahabat macam kamu ...

tapi sejak akhir - akhir ini kenapa awak selalu jauhkan diri dari saya ...??

kalau ada masalah kongsi lah dengan saya ...

sebaliknya bila kita selisih je awak jeling dekat saya...

tak pe saya sabar mungkin awak ada masalah peribadi yang tak boleh dikongsi ...

Tapi dah 3 bulan awak langsung tak tegur saya ...

kenapa awak buat saya macam nie ?? apa salah saya ....

saya tegur awak pun awak tak layan ..saya rindu awak rindu nak berkawan dengan awak macam dulu ....

masa tu saya lalu depan kelas awak ....saya nampak awak khusyuk tulis sesuatu ...

kalau dulu saya selalu sergah awak dari belakang bila awak khusyuk macam tu ...saya rindu nak dengar awak panggil nama saya ...petang tu ..ada budak bagi saya surat ...ringkas je isi surat tu yang pasti surat tu dari awak ....

awak cakap ^kenapa awak sanggup hina dekat belakang saya ^??

kenapa tak hina ^depan - depan ^?? kita kawan lama ...macam nie awak buat dekat saya !!!

saya tak faham dengan awak ...

tetiba nak marah - marah dan tuduh saya hina awak ???

apa semua ni ...?

lepas 2 hari ..baru saya tahu cerita sebenar awak benci dan tak tegur saya sebab dengar cerita kotor dari mulut orang lain .....

kenapa awak tak tanya saya betul - betul ??tak sangka awak lebih percayakan orang lain daripada saya ..kawan baik awak sendiri ...

tak pe saya faham ...mungkin awak perlukan masa untuk terima saya balik ...saya tak kesah awak nak tuduh saya macam tu ...saya sayang awak sebagai seorang SAHABAT 

petang tu saya balik sekolah sorang - sorang ...ingat nak tungu awak balik sama - sama ...tapi awak buat tak tahu je bila saya panggil ...

saya kejar awak ...awak terus jalan awak tak pedulikan saya langsung ...

bila saya jerit *AWAK KAWAN SAYA SAMPAI MATI* baru awak pandang ..

tapi tiba - tiba awak jerit dekat saya ...TEPI >TEPI!!! LORI!!!belakang awak ..

saya tak sempat nak buat apa - apa maafkan saya ...saya dah tak boleh temankan awak menangis ...

gelak ketawa macam dulu dan yang paling penting saya nak awak tahu bahawa saya sentiasa hormati awak .

saya tak dapat nak ulang semua perkara indah waktu kita bersama dulu ...alangkah manis kenangan lalu ...

saya nak awak tahu yang saya sentiasa ada di hati awak dan saya tak pernah menyimpan perasaan dendam terhadap awak ...saya dah cukup gembira bila awak pandang saya tadi ..terima kasih awak ...saya tetap sayang awak wahai sahabat ...

doakan salam kebahagiaan saya di dunia &akhirat dan abadikan salam saya yang terakhir 

^sayangilah sahabat anda sebagaimana anda menyayangi ibu bapa anda sendiri dan hargailah sahabat anda^

sebuah cerita pemergian sebuah sahabat ..

kamu sahabat saya ..kadang - kadang saya  anggap kamu macam adik saya sendiri ...

dah bertahun kita berkawan ..dari umur kita 6 tahun sampailah sekarang ..

saya sayang kamu macam saya  sayang FAMILY saya  sendiri ...

kadang - kadang tu dah rasa macam saya sebahagian dari hidup kamu ...

segala suka dan duka kita kongsi bersama ..

saya bangga ada sahabat macam kamu ...

tapi sejak akhir - akhir ini kenapa awak selalu jauhkan diri dari saya ...??

kalau ada masalah kongsi lah dengan saya ...

sebaliknya bila kita selisih je awak jeling dekat saya...

tak pe saya sabar mungkin awak ada masalah peribadi yang tak boleh dikongsi ...

Tapi dah 3 bulan awak langsung tak tegur saya ...

kenapa awak buat saya macam nie ?? apa salah saya ....

saya tegur awak pun awak tak layan ..saya rindu awak rindu nak berkawan dengan awak macam dulu ....

masa tu saya lalu depan kelas awak ....saya nampak awak khusyuk tulis sesuatu ...

kalau dulu saya selalu sergah awak dari belakang bila awak khusyuk macam tu ...saya rindu nak dengar awak panggil nama saya ...petang tu ..ada budak bagi saya surat ...ringkas je isi surat tu yang pasti surat tu dari awak ....

awak cakap ^kenapa awak sanggup hina dekat belakang saya ^??

kenapa tak hina ^depan - depan ^?? kita kawan lama ...macam nie awak buat dekat saya !!!

saya tak faham dengan awak ...

tetiba nak marah - marah dan tuduh saya hina awak ???

apa semua ni ...?

lepas 2 hari ..baru saya tahu cerita sebenar awak benci dan tak tegur saya sebab dengar cerita kotor dari mulut orang lain .....

kenapa awak tak tanya saya betul - betul ??tak sangka awak lebih percayakan orang lain daripada saya ..kawan baik awak sendiri ...

tak pe saya faham ...mungkin awak perlukan masa untuk terima saya balik ...saya tak kesah awak nak tuduh saya macam tu ...saya sayang awak sebagai seorang SAHABAT 

petang tu saya balik sekolah sorang - sorang ...ingat nak tungu awak balik sama - sama ...tapi awak buat tak tahu je bila saya panggil ...

saya kejar awak ...awak terus jalan awak tak pedulikan saya langsung ...

bila saya jerit *AWAK KAWAN SAYA SAMPAI MATI* baru awak pandang ..

tapi tiba - tiba awak jerit dekat saya ...TEPI >TEPI!!! LORI!!!belakang awak ..

saya tak sempat nak buat apa - apa maafkan saya ...saya dah tak boleh temankan awak menangis ...

gelak ketawa macam dulu dan yang paling penting saya nak awak tahu bahawa saya sentiasa hormati awak .

saya tak dapat nak ulang semua perkara indah waktu kita bersama dulu ...alangkah manis kenangan lalu ...

saya nak awak tahu yang saya sentiasa ada di hati awak dan saya tak pernah menyimpan perasaan dendam terhadap awak ...saya dah cukup gembira bila awak pandang saya tadi ..terima kasih awak ...saya tetap sayang awak wahai sahabat ...

doakan salam kebahagiaan saya di dunia &akhirat dan abadikan salam saya yang terakhir 

^sayangilah sahabat anda sebagaimana anda menyayangi ibu bapa anda sendiri dan hargailah sahabat anda^